Ο συγκοινωνός οφείλει να καταβάλει στον έτερο συγκοινωνό να καταβάλει αποζημίωση για την χρήση του κοινού ακινήτου που συνίσταται στο μίσθωμα το οποίο με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και τις ειδικές περιστάσεις θα κατέβαλε για την μίσθωση όμοιου ακινήτου (διαμερίσματος).
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 786, 787, 792 παρ. 2, 961 και 962 ΑΚ, που εφαρμόζονται και επί συγκυριότητας, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1113 ΑΚ, προκύπτει ότι σε περίπτωση αποκλειστικής χρήσης του κοινού πράγματος από τον έναν των κοινωνών, δικαιούνται οι άλλοι, και αν ακόμη δεν πρόβαλαν αξίωση για σύγχρηση, να απαιτήσουν από εκείνον που έκανε αποκλειστική χρήση ανάλογη μερίδα από το όφελος το οποίο από την αιτία αυτή αποκόμισε και συνίσταται, προκειμένου περί αστικού ακινήτου, το οποίο εκ κατασκευής προορίζεται ως κατοικία, στην κατά το χρόνο της αποκλειστικής χρήσης μισθωτική αξία της μερίδας των εκτός χρήσης κοινωνών, η οποία αποτελεί ωφέλεια αποδοτέα κατά τις παραπάνω διατάξεις και όχι μίσθωμα, αφού δεν υπάρχει μισθωτική σχέση. Επίσης ωφέλημα είναι και κάθε όφελος που έχει ο νομέας από την ενοίκηση ή την κατ'άλλο τρόπο χρήση του πράγματος από τον ίδιο, συνέπεια των οποίων εξοικονομεί την δαπάνη στην οποία θα υποβαλλόταν αν μίσθωνε όμοιο πράγμα, οπότε η ωφέλεια συνίσταται στην εξοικονόμηση της σχετικής δαπάνης για τα μισθώματα (βλ. ΑΠ 540/2002 ΕλλΔνη 43.1667, ΕφΑθ Ιωαν 302/2004 ΕλλΔην 47.269, ΕφΑθ 2653/2000 ΕλλΔνη 42.217, ΕφΘεσ 1681/1990 Αρμ 1991.984). Συνεπώς για να είναι ορισμένη η αγωγή του κοινωνού με την οποία αξιώνει από τον συγκοινωνό, που έκανε αποκλειστική χρήση του κοινού πράγματος, την ωφέλεια που αποκόμισε αυτός από την αιτία αυτή για ορισμένο χρονικό διάστημα, αρκεί να προσδιορίζεται σ'αυτήν το κοινό αντικείμενο και η μερίδα του ενάγοντος επ' αυτού, το γεγονός ότι ο εναγόμενος συγκοινωνός έκανε αποκλειστική χρήση αυτού κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, τα ωφελήματα που αποκόμισε ο τελευταίος από την αποκλειστική χρήση και την αναλογία της μερίδας του ενάγοντος επί του οφέλους αυτού (ΑΠ 1480/2000 ΕλλΔνη 42.670).
Η υπ΄ αριθμ. 11268/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (ως εφετείο) δέχθηκε αγωγή συγκοινωνού κατά εναγόμενου, ο οποίος ως συγκύριος χρησιμοποιούσε ως κύρια κατοικία του διαμέρισμα και τον υποχρεώνει να καταβάλει αποζημίωση για την χρήση που συνίσταται στο μίσθωμα το οποίο με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και τις ειδικές περιστάσεις θα κατέβαλε για την μίσθωση όμοιου διαμερίσματος.