Στο άρθρο 9 παρ. 3 του Ν. 4335/2015 (μεταβατικές διατάξεις ορίζεται με γενική αφορώσα την εκτέλεση ρύθμιση ότι οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1η-01-2016
Στο άρθρο 9 παρ. 3 του Ν. 4335/2015 (μεταβατικές διατάξεις ορίζεται με γενική αφορώσα την εκτέλεση ρύθμιση ότι οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1η-01-2016. Το αρ. 938 ΚΠολΔ, που προέβλεπε δυνατότητα αναστολής της εκτελέσεως λόγω άσκησης ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ, κατόπιν σχετικής αιτήσεως, εκδικαζόμενης από το δικαστήριο της ανακοπής κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, καταργήθηκε με τις νέες τροποποιήσεις. Με το νέο άρθρο 937 παρ. 1β εδ. 3 ΚΠολΔ προβλέπεται ότι στις περιπτώσεις άσκησης ένδικων μέσων κατά της απόφασης επί της ανακοπής, η άσκησή τους δεν αναστέλλει την πρόοδο της εκτέλεσης, εκτός αν το δικαστήριο του ένδικου μέσου πλέον, μετά από αίτηση αυτού που το άσκησε, υποβαλλόμενη και αυτοτελώς, δικάζοντας με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, διατάξει την αναστολή, με παροχή ή και χωρίς παροχή εγγύησης, εφόσον κρίνει ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα και πιθανολογεί την ευδοκίμηση του ένδικου μέσου. Επίσης μπορεί να διαταχθεί να προχωρήσει η αναγκαστική εκτέλεση αφού δοθεί εγγύηση. Στην περίπτωση δε γ΄της ίδιας παραγράφου ορίζεται ότι, ειδικά στην περίπτωση άμεσης εκτέλεσης, το δικαστήριο της ανακοπής μπορεί να διατάξει την αναστολή της κατά τα ειδικότερα προβλεπόμενα (Ευ. Κιουπτσίδου - Στραταδάκη, Ζητήματα από το δίκαιο αναγκαστικής εκτέλεσης μετά τις τροποποιήσεις του Ν. 4335/2015, ΕΣΔ - Σεμινάριο Δικαστικών Λειτουργών της 1ης-12-2015). Περαιτέρω, για την ικανοποίηση των χρηματικών αξιώσεων του δανειστή επιτρέπεται κατ΄επιλογή, σωρευτικά ή και διαδοχικά, η χρήση των εξής μέσων αναγκαστικής εκτέλεσης: 1) της κατάσχεσης, 2) της αναγκαστικής διαχείρισης και 3) της προσωπικής κράτησης, στο μέτρο που συντρέχουν οι ειδικές προυποθέσεις του νόμου (1047 - 1048 ΚΠολΔ). Παράλληλα, επιτρέπεται ως οιονεί μέσο εκτέλεσης η χρήση του βεβαιωτικού όρκου. Το άρθρο 951 παρ. 1 ΚΠολΔ αναφέρεται στις εξής ρυθμιζόμενες διαδικασίες κατάσχεσης: 1) στην κατάσχεση της κινητής περιουσίας του οφειλέτη (άρθρα 953 - 981 και 1017 - 1021 ΚΠολΔ), 2) στην κατάσχεση των ακινήτων του οφειλέτη (άρθρα 992 - 1016 και 1017 - 1021 ΚΠολΔ), 3) στην κατάσχεση στα χέρια τρίτου (άρθρα 982 - 991 ΚΠολΔ) και 4) στην κατάσχεση των ειδικών περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη (άρθρα 1022 - 1033 ΚΠολΔ). Τα παραπάνω μέσα εκτέλεσης δεν οδηγούν στην ικανοποίηση του δανειστή με την ενέργεια μίας και μόνης πράξης εκτέλεσης, αλλά μετά από σειρά ολόκληρη διαδικαστικών ενεργειών που οδηγούν τελικά στην αυτούσια ικανοποίηση του. Η αναγκαστική εκτέλεση είναι έμμεση ( Φαλτσή, Αναγκαστική Εκτέλεση, τομ. 2, Ειδικό Μέρος, παρ. 53 σελ. 86-89).
Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών εκθέτει ... Για τον λόγο αυτό ζητεί, κατ΄εκτίμησή της αίτησης του, να ανασταλεί η εκτελεστότητα της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανωτέρω ανακοπής του, προς αποτροπή επέλευσης ανεπανόρθωτης βλάβης του. Με το υπό κρίση δικόγραφο ασκείται αίτηση αναστολής της εκτέλεσης (ορθότερο: εκτελεστότητας) της ένδικης διαταγής πληρωμής, η οποία παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ( άρθο 686 επ. ΚΠολΔ ) ενώπιον του παρόντος αρμοδίου καθ΄ύλη και κατά τόπο δικαστηρίου και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 632 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως αυτή ισχύει μετά την αντικατάσταση της από το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο ν. 4335/2015, εκτός του αιτήματος ... καθώς επίσης και το αίτημα για αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης είναι μη νόμιμο και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον, όπως αναλύεται στην ανωτέρω νομική σκέψη, δεν προβλέπεται με τις διατάξεις του ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4335/2015, κατά τη διαδικασία της έμμεσης αναγκαστικής εκτέλεσης, αφού το άρθρο 938 ΚΠολΔ έχει καταργηθεί και η αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης προβλέπεται στον πρώτο βαθμό μόνο για την άμεση εκτέλεση και όχι για την εκτέλεση σε περίπτωση χρηματικών απαιτήσεων. Κατά τα λοιπά, η αίτηση αυτή να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της ...
Η ανακοπή αυτή πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθώς πιθανολογείται η μη ευδοκίμηση των λόγων της και ειδικότερα: Με τον πρώτο λόγο της ανακοπής του ο αιτών ισχυρίζεται ότι η καθ' ής καταχρηστικά προέβη στην έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής, καθόσον ήδη με την από 27-2-2019 πράξη της Ειρηνοδίκη ..... απαγορεύτηκε η λήψη καταδιωκτικών μέσων σε βάρος του ενόψει της κατάθεσης εκ μέρους του αίτησης υπαγωγής στις ευεργετικές διατάξεις του ν. 3869/2010 μέχρι την ημέρα επικύρωσης του προδικαστικού συμβιβασμού ή συζήτησης του αιτήματος προσωρινής διαταγής. Κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ για να θεωρηθεί η άσκηση του δικαιώματος ως καταχρηστική, θα πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο οικονομικός ή κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου ή από την πραγματική κατάσταση που δημιουργήθηκε ή τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά τα οποία χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκησή του κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου ( ΑΠ 629/2007 ΝΟΜΟΣ ). Στην προκείμενη περίπτωση, με τον λόγο της ανακοπής ο αιτών ισχυρίζεται ότι η καθ' ης ..... εταιρία καταχρηστικώς ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής, διότι γνώριζε ότι αυτός βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση λόγω της γενικότερης οικονομικής κρίσης και ότι είχε ασκήσει, πριν την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής, αίτηση περί υπαγωγής της στις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 περί υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Με βάση τα ανωτέρω ζητεί την ακύρωση της διαταγής πληρωμής. Ο λόγος αυτός είναι μη νόμιμος και συνεπώς απορριπτέος, διότι τα ανωτέρω εκτιθέμενα και αληθή υποτιθέμενα δεν συνιστούν κατ' άρθρο 281 ΑΚ κατάχρηση δικαιώματος εκ μέρους της καθ' ής. Με τον δεύτερο λόγο της ανακοπής του ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι με την αίτηση για την έκδοση της διαταγής πληρωμής η καθ' ης παρέβη ρητή διάταξη νόμου και δη του άρθρ. 4 παρ. 5,5α Ν. 3869/201. Κατά δε την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, δεν εμποδίζεται η υποβολή αίτησης για την έκδοση διαταγής πληρωμής όταν από την πλευρά του δανειολήπτη έχει υποβληθεί αίτηση του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 - ακόμη και αν έχει ανασταλεί η εκτελεστική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη με απόφαση ασφαλιστικών ή με προσωρινή διαταγή - καθόσον, κατά την κρίση του δικαστηρίου, η αίτηση και η έκδοση διαταγής πληρωμής δεν αποτελούν επιθετικές πράξεις, όπως η έγερση αγωγής αλλά απλά αποσκοπούν στην κτήση εκτελεστού τίτλου, ενώ επίσης δεν αποτελούν πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης (έναρξη ή συνέχιση αυτής). Από την άλλη δε, η περιαφή του εκτελεστηρίου τύπου (λήψη απογράφου) δε σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας εκτέλεσης, αλλά απλά αποτελεί προπαρασκευαστική πράξη της, αντιθέτως δε πράξη εκτέλεσης (επιθετική πράξη) αποτελεί η επίδοση διαταγής πληρωμής αφού έχει λάβει τον εκτελεστήριο τύπο κατ' αρθ. 924 εδ.1, δηλαδή όταν επιδίδεται με επιταγή προς πληρωμή και εκτέλεση (βλ. για όλα τα παραπάνω σχετ. ΕφΘεσ 2230/2008 ΕπισκΕΔ 2009. 160, ΠΠρΑθ 4630/1974 ΝοΒ 23. 778, ΜΠρΠειρ 1084/2001). Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, αφού κανένας λόγος της ασκηθείσας ανακοπής δεν πιθανολογήθηκε ότι θα ευδοκιμήσει, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Με την υπ' αριθμό 13476/2019 απόφαση του ΜΠ Θεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) απορρίφθηκε αίτηση αναστολής εκτέλεσης σε βάρος πελάτισσας του γραφείου μας.